مناظره میرحسین موسوی و معانی کلمات فارسی

یا من تعریف درستی از مناظره ندارم یا تعریفش تو سیمای ایران فرق داره. کلاً همچیمون که با همچی فرق داره اینم روش.
مناظره های معجزه هزاره سوم رو دیدم و تاسف خوردم.
بدترین حالتی که میشه در یک مکالمه که یکی از مخاطبش من بودم تصور کرد اینه که طرف تو چشات نگاه کنه و تو روت بگه تو خری نمیفهمی منم که میدونم.
آیا واقعآ ما نمیفهمیم؟ یعنی همچی ارزونه؟ یعنی ما تو اوج اقتدار هستیم؟ یعنی واقعاً ما در بهترین دوران تاریخ ایران زندگی میکنیم؟
پس چرا من حسم نمیاد اینجوری؟ آیا من توهم زدم یا تویی که بدون سند متهم میکنی، بدون ترس دروغ میبافی یا سفسته میکنی؟
حالم بهم میخوره وقتی میبینم رییس جمهوری که باید یکی از وظایفش مراقبت از مردم برابر هتاکی و تخریب شخصیت باشه، خودش هر بار با یک بغل پرونده و بولتن وآمار سند کذب و ساختگی میاد تو چشام نگاه میکنه و میگه خودش بهترینه و سالمترین و بقیه همشون دزدن و مفسد! اگرهم به طرف مقابل نتونه چیزی ببنده پای زن و بچه و جد وآباد طرف رو بکشه وسط بلکه فرجی حاصل بشه.

کاری به انتخابات ندارم ولی خارج از هر بحث و نظری اگر یه آدم ! معمولی تو خیابون بهمون این حرفها رو بزنه برخوردمون چی میتونه باشه؟ آیا واقعاً کسی هست که این موجود روتایید کنه؟

هر روز یک مشکل جدید، هر روز یک چیزی اینقدر گرون میشه تا خِرِتنِه که میره قاطیه آرزوهات اونوقت ما فضایی و هسته ای شدیم؟ یعنی ما تو این تابستون دیگه مشکل برق نداریم دیگه؟

نمیدونم شاید زبون فارسیه ما با اون فرق داره! شاید معنی کلماتی مثل اقتدار، پیشرفت، ارزانی، اتحاد تو زبان فارسیه او با فارسیه ما فرق داره!

هرچه هست ترجیح میدم مهندسی از جنس احترام و صداقت مدیر اجرایی کشورم باشد که حرف و کلماتش از جنس فارسی من باشد تا دکتری از جنس وقاحت و دروغ که حتی همزبان هم نیستیم.