اولین سالگرد

.

یک سال گذشت به سرعت برق و باد، نمی دونم سال اول فقط اینقدر سریع می گذره یا همه سالها با این سرعت می گذرن سال پیش این موقع روز آخر مجردیه من و یکرنگ بود. وقتی مقایسه می کنم یکسال، درسته که خیلی سریع گذشت ولی بیش از سالهای قبلتر زندگیم پختگی و تکامل برام داشت، به نظرم تا زمانی که آدم تو زندگیش مستقل نشده باشه اینقدر هدفهاش مشخص و پرنگ نمی شن.

امروز که آخرین روز از یکسال باهم بودنمون هست، تنها کاری که می تونم بکنم اینه که خدا رو صدهزار بار شکر کنم برای اینکه کسی رو وارد زندگیم کرد که خیلی بارزشه برای اینکه معنی واقعی عشق رو توی این یک سال تجربه کردم، برای اینکه توی این یکسال فهمیدم که چطور باید گذشت کرد و محبتی رو پاسخ گفت، فهمیدم که چه طعمی داره وقتی کسی بهت همیشه و همه جا احترام می زاره و کارهای قشنگه تو را حتی کوچیک هم که باشه فراموش نمی کنه، توی این یکسال کاملا احساس کردم که یک لبخند می تونه بهترین هدیه ای باشه که در موقع خستگی می تونی دریافت کنی.

و باز هم هزاران هزار بار خدا رو شکر می کنم که تعداد روزهای خوشیم در این یک سال خیلی بیشتر از ناراحتیها بوده.

.